Τζώνη Γιούμα Εσπεράντος!

Έκλεισε τα μάτια της και, όσο γινόταν πιο νωχελικά, σήκωσε τα χέρια ψηλά. Σαν να του παραδόθηκε, ας πούμε. Την πλησίασε σε απόσταση αναπνοής, ένιωσε την ανάσα της καυτή πάνω του.

Κάτι ακατάληπτο του ψέλλισε, με την ψιθυριστή σαν βόμβο σκνίπας φωνίτσα της, αλλά εκείνος κατάλαβε κι ευθύς αμέσως, την αγκάλιασε, την έσφιξε τρυφερά πάνω του.

«Μην ανησυχείς καθόλου», της απάντησε, «όλα θα πάνε καλά».

Εκείνη, αντί άλλης απάντησης, του χαμογέλασε.

Έξω, στο δρόμο, τα μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα κόρναραν νευρικά, μια σειρήνα περιπολικού ακούστηκε από τα απώτερα της πόλης.

Στην τηλεόραση το κανάλι έδειχνε άλλο ένα επεισόδιο του καρτούν ήρωα Τζώνη Γιούμα Εσπεράντος. «Παραδίνομαι», του είπε, κάποια στιγμή, ο κακός της ιστορίας και σήκωσε τα χέρια ψηλά.

Και κιτρίνισε μεμιάς εκείνος ο ήλιος πίσω από τον μεξικάνικο καρτούν κάκτο.

Βλέπε ιστορία πρώτη εδώ.

Και ιστορία δεύτερη σ΄αυτό το σημείο ακριβώς.

Και ιστορία τρίτη σ΄αυτό το λινκ.