ένα κόμικς περιοδικάκι

της προ πανκ κομμωτηρίου εποχής…

Δεν είμαι καθόλου νοσταλγικός τύπος, δεν ταιριάζουν ούτε στο τόσο τα χνώτα μας με τη νοσταλγία. Βρισκόμαστε σε ένα διαρκές συναινετικό διαζύγιο.

Και βαριέμαι με θανάσιμα χασμουρητά τους νοσταλγούντες πολλά και διάφορα (το παλιό ρολόι του Πειραιά, ας πούμε).

O MIKΡOS ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ μου ξυπνά, ωστόσο, μια μικρούλα νοσταλγία. Θα ήθελα πολύ να ξαναδώ αυτό το πανκ κορίτσι που αγόρασε το πρώτο τευχάκι του που πουλήσαμε εγώ και ο Μάκης (ο Τσιπουρίδης) έξω από το Πολυτεχνείο. Ήταν μια πολύ κόμικς φιγούρα αυτή η κοπέλα, με πολύ στυλ και ωραία κίνηση. Και η φωνή της ανάλογη, πανκ. Κανονική πανκ, όχι πανκ κομμωτηρίου Βορείων Προαστίων.

Μας έφερε γούρι το πανκιό, αμέσως μετά απ΄αυτήν, δώσαμε καμιά εικοσαριά τεύχη, σε λιγότερο από μισή ώρα. Ποιοι οι "πελάτες"; Πρωτοετείς φοιτητές κυρίως, που δεν τους είχε πιάσει ακόμα η "επαναστατική" αρπάγη των κομματικών νεολαιών, αλλά και κάτι περαστικοί, "περίεργοι", που είχαν την περιέργεια του "τι είναι αυτό το πράμα". Αγόρασε το ΜΙΚΡΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ κι ένας ηλικιωμένος κύριος, το ήθελε λέει, για την εγγονούλα του. 

Μέχρι το μεσημέρι είχαμε πουλήσει όλη τη ντάνα.

Ξαναπήγαμε την επόμενη και τη μεθεπόμενη και την αντιμεθεπόμενη μέρα. Με την ίδια επιτυχία. Η είσοδος του Πολυτεχνείου ήταν ακόμα μια εντελώς παρθένα αγορά, καμία σχέση μ΄αυτό που επακολούθησε (δεκάδες μικροπωλητές βιβλίων, κομματικών σημαιών, σουβλακίων σε καλαμάκι, αναψυκτικών, Τσεγκεβαρικών κονκαρδών, οντόγκ, κόκκινων γαρυφάλων, λαθραίων κασετών με "επαναστατικά τραγούδια". κ.τλ).

Μετά πιάσαμε τα γυμνάσια και τα λύκεια της περιοχής. Πρώτα τα Αρρένων κι έπειτα εκείνα των Θηλέων (μιας και, τότε, δεν είχαν γίνει ακόμα μικτά).

Στα θηλέων τα πήγαμε εντελώς χάλια.

Μόνο ένα αντίτυπο δώσαμε, εκεί στα Πευκάκια, στο Ε Γυμνάσιο Θηλέων. Το αγόρασε μια κοντούλα με μυωπικά γυαλιά, την οποία και ξανασυνάντησα, τυχαία, μερικές μέρες αργότερα, στο ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ, ένα όμορφο βιβλιοπωλείο στην οδό Μασσαλίας, όπου είχα πάει να αφήσω άλλη μια παρακαταθήκη με Μικρούς Δημοκράτες (και να πληρωθώ τους προηγούμενους που είχαν πουληθεί). Η κοντούλα με τα γυαλάκια κρατούσε ανοιχτό ένα βιβλιαράκι του Ράιχ (τις ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗΣ, συγκεκριμένα) κι έδειχνε απορροφημένη σ΄αυτό που διάβαζε.