Ένας γιγάντιος βάτραχος θα σώσει το Τόκιο από τον καταστροφικό σεισμό που προετοιμάζει το τεράστιο Σκουλήκι από τη φωλιά του στα έγκατα της πόλης.
Όχι, όμως, μόνος του, μα με την καθοριστική βοήθεια ενός... μπανάλ τραπεζικού υπαλλήλου, χωρίς ιδιαίτερα σωματικά (ή άλλα) προσόντα, ενός συνηθισμένου, "άοσμης" προσωπικότητας, ουδόλως θαρραλέου ανθρώπου των γραφείων. Το όνομά του Καταγκίρι (ανάλογο με το μπόι του):
"Ο ΚΑΤΑΓΚΙΡΙ ΒΡΗΚΕ ΕΝΑ ΓΙΓΑΝΤΙΟ ΒΑΤΡΑΧΟ ΝΑ τον περιμένει στο διαμέρισμα του. Ήταν πολύ γεροδεμένος κι όπως στεκόταν στα πισινά του πόδια, ξεπερνούσε τα δυο μέτρα. Κοκαλιάρης και μικροκαμωμένος ανθρωπάκος ο Καταγκίρι, μόλις ένα κι εξήντα, ένιωσε να τον συνθλίβει η επιβλητική φιγούρα του βατράχου.
"Λέγε με Βάτραχο", είπε ο βάτραχος με καθαρή, δυνατή φωνή.
Ο Καταγκίρι στεκόταν κοκαλωμένος στην πόρτα, του ΄χε κοπεί η μιλιά.
"Μη φοβάσαι, δεν θα σου κάνω κακό. Έλα μέσα και κλείσε την πόρτα. Σε παρακαλώ" [...]".*
Αυτά συμβαίνουν στο Ο ΒΑΤΡΑΧΟΣ ΠΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΟ ΤΟΚΙΟ, σ' ένα αφήγημα που έγραψε ο (παρ΄ολίγον) Νομπελίστας Ιάπωνας συγγραφέας Χαρούκι Μουρακάμι με πολύ ρεαλιστικό κι αληθοφανή τρόπο, και είναι μια από τις ιστορίες-νουθεσίες που περιέχονται στο βιβλίο του KAMI NO KODOMO-TACHI WA MINA ODORU ( ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ ο τίτλος του στα ελληνικά).
Διάβασε ο Jc Deveney την ιστορία με τον ΒΑΤΡΑΧΟ ΠΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΟ ΤΟΚΙΟ και σκάρωσε ένα πολύ ατμοσφαιρικό manga story που ο άνεμος της τύχης το έφερε και στα μέρη μας, την Κυριακή που μας πέρασε το ξεφυλλίζαμε και το ξαναξεφυλλίζαμε, κάπως εντυπωσιασμένοι.
Και κουβέντα στη κουβέντα, κάποια στιγμή αναρωτηθήκαμε γιατί η θεματολογία της ντόπιας παραγωγής graphic novels είναι (πως να το θέσουμε... ευγενικά) τόσο συντηρητική;
Τόσο αυστηρά "σοβαρή".
Έχει να κάνει όλο αυτό με την ανεπάρκεια κόμικς κουλτούρας των εκδοτών και των επιμελητών του είδους;
Με τους εν δυνάμει αγοραστές των ημεδαπών graphic novels, που στην πραγματικότητα αγνοούν το τι ακριβώς αγοράζουν;
Με την όλη κιτς μετριότητα της ελληνικής κοινωνίας;
Ποιος να ξέρει!
Άμα βρούμε τη σωστή απάντηση θα σας ενημερώσουμε ευθύς αμέσως. Θα σας τηλεφωνήσουμε.
Σοβαρά,τώρα!
*Από την ελληνική έκδοση της Ωκεανίδας (2009), σε μετάφραση Βασίλη Κιμούλη.