2 λεπτά και 20 δεύτερα

όσο κρατάει ένα μικρό φλερτ στο μετρό ή ένα διάλειμμα για τσιγάρο στη δουλειά δηλαδή.

Αγαπητή Google,

Σ’ ευχαριστώ που με ενημερώνεις, σχεδόν καθημερινά, σχετικά με την επισκεψιμότητα του site μου. 

Ξέρω, ξέρω, δεν αυταπατώμαι, τα νούμερα που καταγράφεις στο λογαριασμό μου δεν είναι κανένα  δέλεαρ για το κεντρικό της Coca-Cola Marketing Division στην  Ατλάντα της Τζόρτζια (ή το διαφημιστικό τμήμα της Βίκος Zero Cola εκεί στο Ζαγόρι, έστω).

Αλλά είναι πολύ πολύ καλύτερα από το τίποτα, σωστά;

Μου δείχνεις γραφήματα που ανεβοκατεβαίνουν σαν το χρηματιστήριο, με χρωματιστές καμπύλες — μπλε, πράσινες, πορτοκαλί — που θυμίζουν ηλεκτροκαρδιογράφημα.

Έτσι καταλαβαίνω ότι το site μου ζει.
Δεν σφύζει, αλλά αναπνέει. Και αυτό μου φτάνει.

Από 1η Ιανουαρίου 2024 μέχρι 22 Οκτωβρίου 2025, είχαμε, λες, 5.370 προβολές και 2.128 ενεργούς χρήστες* (active users).
Μια μικρή πόλη αναγνωστών, καθόλου άσχημα!

(Και να σκεφτεί κανείς πως από αυτούς τους 22 μήνες ζωής του σάιτ, τα καλοκαίρια δεν είχα καμιά απολύτως δραστηριότητα, γιατί ασχολούμουν με άλλα. Άρα, αν αφαιρέσουμε τους 6 από τους 22, μένουν 16 μήνες καθαρού χρόνου — τίμιοι μήνες.)

Και λες, ακόμα,ότι ο μέσος χρόνος παραμονής στο site μου είναι 2 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα — όσο κρατάει ένα μικρό φλερτ στο μετρό ή ένα διάλειμμα για τσιγάρο στη δουλειά δηλαδή.

Και πες μου τώρα, εσύ κυρία Google, ποιος άλλος μπορεί να υπερηφανεύεται ότι το άρθρο μου «Οι πάνες του Ιησού» τράβηξε σχεδόν 700 ψυχές;

Ή ότι το «Rabbit, ο αναρχοκουνελάκης» στάθηκε δίπλα με αξιοπρέπεια στον «Πύργο της Κολάσεως»;

Κι ότι το «Μυστικό του Σπυρίδωνος» παραμένει μυστικό, αλλά εξόχως δημοφιλές; (πάνω από 1200 αναγνώσεις) 

Όσο για τη σελίδα «Συγκαλυμμένες… απροκάλυπτες αυτοδιαφημίσεις», δεν έχω λόγια. Ίσως επειδή είναι η μόνη που περιγράφει ακριβώς τη ζωή μου: συγκαλυμμένη, απροκάλυπτη, και ενίοτε αυτοδιαφημιζόμενη. 

Αγαπητή Google,
Μπορεί να έχεις big data, αλγορίθμους και πίνακες,
αλλά έχω κι εγώ λόγους για να... κορδώνομαι:
αυτές τις κάποιες χιλιάδες, εκατοντάδες και μονάδες ανθρώπους που σταμάτησαν για λίγο να σκρολάρουν και διάβασαν κάτι δικό μου.

Ίσως χαμογέλασαν, ίσως βαρέθηκαν — αλλά για δύο λεπτά και είκοσι δευτερόλεπτα, βρεθήκαμε στην ίδια σελίδα.

Κι αυτό, στη δική μου αριθμητική,
μετράει αρκετά.

Αυτά είχα να σου πω,

σε φιλώ στη μούρη,

Νίκος

(αυτός εκεί στο ΗΟΜΕ)

*Ενεργοί χρήστες (active users): όσοι όχι μόνο μπήκαν, αλλά έκαναν και κάτι — διάβασαν άρθρα, πάτησαν links, σχολίασαν ή μοιράστηκαν περιεχόμενο. 

ένα... καρδιογράφημα της επισκεψιμότητας στο site www.platis-comics.gr