Οι πάνες του Ιησού!

... και κείνο το "φιαλίδιο με γάλα από τον μαστό της Παρθένου Μαρίας"!

Μια φορά και έναν πολύ πίσω καιρό, στα χρόνια της Αναγέννησης, ήταν ένας... ντεμί πανσιόν ηγεμόνας (ένας απ’ όλους που κυκλοφορούσαν, τότε, στην Ευρώπη).

Ο Φρειδερίκος Γ’ ο Σοφός, σύμφωνα με τους εγκυκλοπαιδιστές. 

Ηγεμόνας της Σαξονίας.

Γεννήθηκε στα 1463 και ήταν ο πρωτότοκος γιος του Ερνέστου εκλέκτορα της Σαξονίας και της Ελισάβετ των Βίττελσμπαχ, κόρης του Αλβέρτου Γ΄ δούκα της Βαυαρίας (από σόι δηλαδή).

Παρά την περίσσια σοφία του, ωστόσο, φέρεται ότι κατασπατάλησε αγρίως την περιουσία του αγοράζοντας λογής λογής «θαυματουργά» αντικείμενα (εικόνες που "γιατρεύουν" και δακρύζουν ανά περίσταση και «ιερά» οστά κυρίως), όπως μας πληροφορεί η πάντα αξιόπιστη ιστορικός μας Μαρία Ευθυμίου, ανήκε ο Φρειδερίκος στους μεγαλύτερους κατόχους θησαυρών τέτοιων ειδών: «Ήταν κάτοχος 17.000 θαυματουργών αντικειμένων, μεταξύ των οποίων και: τμήμα της φλεγομένης βάτου του Μωυσέως, κομμάτια από την κούνια του Ιησού, κομμάτια από τις πάνες του Ιησού και φιαλίδιο με γάλα από τον μαστό της Παρθένου Μαρίας όταν θήλαζε τον Ιησού»*.

Το περίεργο, βέβαια σ΄ αυτήν την ιστορία είναι ότι ο Φρειδερίκος αυτός της Σαξονίας ήταν δεινός και μέγας υπερασπιστής του Λούθηρου, ο οποίος (Λούθηρος) μιλούσε με όλους τους τόνους εναντίον τον ιερών λειψάνων και οστών και των θαυματουργών εικόνων που είχε επιβάλλει η παποσύνη του αλάθητου Πάπα. Μια αντίφαση που σχολιάζει η κυρία Ευθυμίου με τα παρακάτω λόγια: "Είναι να αναρωτιέται κανείς για την ανθρώπινη φύση". "Ίσως ήταν ένας (μια) non-binary, αλλά κανείς δεν του (της) το είχε πει..." κατά την γιαγιά Πλατή. "Κι έτσι ο τάλας το έριξε στις συλλογές λειψάνων και θαυματουργών εικόνων. Ποιος να ξέρει τι ζόρι τραβούσε ο Φρειδερίκος Γ’ ο Σοφός με το βιολογικό του φύλο!" (σύμφωνα με την περιλάλητη γιαγιά μου).

Α, και κάτι ακόμα, που ίσως αξίζει να ειπωθεί.

Τις πάνες και το μπιμπερό του Ιησού και τα κομμάτια από την κούνια του γνωστού Ναζωραίου, καθώς και το καρβουνιασμένο εκείνο απολειφάδι από την φλεγομένη βάτο του Μωυσέως της συλλογής του, ο Φρειδερίκος Γ’ ο Σοφός τα αγόρασε, λένε, από ένα Έλληνα ψευτοαρχαιοκάπηλο, μισθοφόρο (στο στρατό του Πάπα),κάποιον ονόματι Νικόλαο Λάσκαρι, γόνο της γνωστής βυζαντινής μεγαλοοικογένειας.

Δεν γνωρίζουμε αν οι προαναφερθείσες πάνες ήσαν οι μωρουδιακές του Ιησού ή οι… κατοπινές.

Αυτό που γνωρίζουμε πάντως είναι πως επέστρεψαν στον Πάπα, και άγνωστο πως ακριβώς, κατέληξαν στους σπάνιους θησαυρούς του Βατικανού.

Τέλεια! Και παύλα!

Η ζωή πάντα ήταν κόμικς μωρό μου!

Ακόμα και τότε που δεν είχαν εφευρεθεί ακόμα τα κόμικς.

Ναι!

Ακούστε που σας λέω.

*Μαρία Ευθυμίου,Παγκόσμια Ιστορία 2: Ο άνθρωπος απέναντι στο Θεό, mathesis, Πανεπιστήμιο Κρήτης.