και ο κύριος Αγγελό...

Εμείς οι φτωχοδιάβολοι των πειρατικών εκδόσεων: Που... μνημονεύαμε με ξένα κόλλυβα. Που δεν είχαμε (αλλά, στο βάθος, και δεν πολυγουστάραμε, ίσως) να πληρώσουμε (ως έπρεπε) τα κοπιράιτ, που δημοσιεύαμε στη λάθρα τα κόμικς που γουστάραμε να διαβάζουμε (και θέλαμε, ας πούμε, να μοιραστούμε την εμπειρία με τους... συγγενείς μας). Χάρη σε μας (και το κακό μας χούι), ωστόσο, έγιναν γνωστοί στον ελλαδικό χώρο, διαδόθηκαν, ο Ράιζερ, ο Γκοτλίμπ, ο Κραμπ, ο Σέλτον, η Κλερ Μπρετεσέ, και άλλοι σημαντικοί δημιουργοί, το αμερικανικό και ευρωπαϊκό αντεργκράουντ, το χιούμορ και τα ήθη τους.

Κι αυτός: Ο κύριος Αγγελό. Ένας από τους δυο-τρεις (ο ένας κάπου στην Κυψέλη)* που πρακτόρευαν τα κοπιράιτ των ξενόγλωσσων κόμικς (Ευρώπης και ΗΠΑ, κατά κύριο λόγο), στη δεκαετία του ΄80.

Ένας "παλιόγερος, λιγομίλητος σαν συμβολαιογράφος", σύμφωνα με τον Βασίλη (και όχι μόνο). "Φραγκοφονιάς" μασίφ! Δεν ήταν δα και κανάς σπουδαίος στην ειδικότητά του, τεμπελχανάς έμοιαζε. Αλλά, είχε... επιχειρήματα: Πρόβαλε το γεγονός ότι αυτός είχε προωθήσει ΛΟΥΚΙ ΛΟΥΚ και ΑΣΤΕΡΙΞ στην ελληνική αγορά. Κάπου σε ένα ισόγειο, στη Σόλωνος (ή μήπως στη Σκουφά;), το γραφείο του. Μιλούσε βαριά, σαν να ΄ταν από πέτρα οι λέξεις που ξεστόμιζε. Κυκλοφορούσε με αναπηρικό καροτσίδιο, κι έβηχε ένοχα όταν σου "έκοβε κουστούμι" (σου έλεγε πόσα πρέπει να πληρώσεις). Μεταξύ των άλλων πρακτόρευε και τον BC, τον CROCΚ και το DON PATROL, νομίζω. 

Εγώ, ένας φίλος μου εκδότης κι αυτός: Είχαμε πάει για να δούμε αν πρακτορεύει κάποιους χάρτινους ήρωες που ενδιέφεραν τον φίλο μου. Πρώτη μου φορά στα άδυτα του Αγγελό, δεν γνωριζόμαστε, δεν με ήξερε παρά σαν τον "κι από εδώ ο φίλος μου ο Νίκος", όπως με σύστησε ο εκδότης. Καταθλιπτικός ο χώρος, γεροντιλέ. Εγώ καθόμουν σε μια ξύλινη περιστρεφόμενη καρέκλα με ημικυκλική κοντή πλάτη (πρέπει να ζύγιζε τουλάχιστον 20 κιλά), ο εκδότης δίπλα μου σε μια πανομοιότυπη καρέκλα που έτριζε σαν τις πίσω σκάλες της Κόλασης, κι εκείνος (ο Αγγελό) καθόταν ανέκφραστος κι άκαμπτος στο "θρόνο του". Κι ανάμεσα μας ένα θεόρατο "δικηγορικό" γραφείο με ακατάστατες στοίβες περιοδικών κόμικς και comics books. Ένας πραγματικός παράδεισος των κόμικς. Και τι δεν είχε αυτός ο εσώκλειστος παράδεισος που πρακτόρευε ο κύριος Αγγελό. Χα! Ακόμα και τα τρία αλμπουμάκια της MARIA PENTAGIOTISSA PRESS CO της οποίας και υπήρξα και ο ένας των δυο... δραστών (πειρατών). Έτσι απρόσμενα, πήρα τη ΧΟΡΤΟΦΑΡΜΑ στα χέρια μου και την ξεφύλλισα, μετά το άλλο με τους FREAK BROTHERS (αυτό με το αεροπλάνο που πετάει ξυστά από τα κεφάλια των μπάτσων), το περιεργάστηκα κι αυτό. Αποτελειώνοντας το ξεφύλλισμα του FILIPPINO FOOD, δεν άντεξα στον πειρασμό και την πέταξα την παρόλα μου:

-Κύριε Αγγελό δεν ήξερα πως κυκλοφόρησαν στα ελληνικά οι FREAK BROTHERS...

Αντί κάποιας απάντησης ο κύριος Αγγελό έβγαλε ένα βρυχηθμό, ενώ σκοτείνιασε το βλέμμα του.

-Γρβμμμββννν! Μμμμνρρννντ!

-Και ποιες είναι αυτές οι εκδόσεις MARIA PENTAGIOTISSAS PRESS CO, υπάρχουν τέτοιες εκδόσεις;συνέχισα να τον τσιγκλάω.

-Ξέρω ποιος κρύβεται πίσω από αυτές τις πειρατικές εκδόσεις... 

-Ποιος κύριε Αγγελό; του λέει ο φίλος μου ο εκδότης.

-Αυτή η πουτάνα ο Κουτρουλάρης**! Αμ δεν θα τον τσακώσω τον πούστη; Θα τον κάνω με τα κρεμμυδάκια, είπε και τον έπιασε ακατάσχετος, κακός βήχας. 

Σκέφτηκα να τον χτυπήσω στην πλάτη και να του πω το γνωστό:

-Χριστούλης! Χριστούλης!

Αλλά δεν το έκανα, έμεινα να τον κοιτάω κάπως αμήχανα

(και κατά βάθος ξεκαρδισμένος στα γέλια).

* Ο ένας ήταν κάποιος Αποστόλου, νομίζω. Δεν θυμάμαι πώς τον λέγανε αυτόν τον πράκτορα στην Κυψέλη, τούτος πρακτόρευε και αμερικανικά και ευρωπαϊκά κόμικς. Όταν έκλεισε η ΚΟΛΟΥΜΠΡΑ πήρε και τα δικαιώματα της ΜΑΦΑΛΝΤΑ. Είχε και τους Ισπανούς καθώς και το METAL HURLANT. Συγκριτικά με τον Αγγελό είχε τα πολύ σύγχρονα. Ο Βασίλης ο Τουφεξής (εκδότης της ΚΟΛΟΥΜΠΡΑ) θυμήθηκε το όνομά του, και μου έστειλε το εξής μήνυμα στο messenger: "Τον εκ Κυψέλης πράκτορα τον λέγανε Σγούρα. Αυτός είχε σύγχρονα γραφεία και γραμματέα. Γυναίκα. Στο γραφείο του είχα καταλήξει μετά που έμαθα  ότι πρακτορεύει τον Ριπ Κίρμπι (φανταστικά καρεδάκια και έντυνε τους ήρωες του με μεγάλη κομψότητα). Εγώ, όμως, πήγα αναζητώντας τα δικαιώματα του DICK TRACY. Tα οποία δεν διετίθοντο πλέον στην αγορά". 

** Εννοούσε τον Πάνο τον Κουτρουλάρη, των εκδόσεων ΜΑΜΟΥΘ. Φυσικά, καμία σχέση δεν είχε ο άνθρωπος με την εν λόγω πειρατεία. Μπορεί, όμως, να τον είχε στο μάτι για τους δικούς του λόγους, να είχαν προηγούμενα.