Rabbit, ο αναρχοκουνελάκης 

"Ο Κόσμος είναι σούπα και εγώ είμαι πιρούνι". Τι ωραίος αφορισμός! Πως θα μπορούσε κανείς να περιγράψει καλύτερα την ασυμβατότητά του με την "κανονικότητα" της κοινωνίας με εφτά μόνο λέξεις; Τέλειο!

Αμ το άλλο; "Έφυγε πλήρως ενήμερος" και δείχνει κάποιον που πέθανε μπροστά από την τηλεόρασή του και τον έχουν θάψει εκεί κάτω (από την τηλεόραση), εκεί στο σαλόνι είναι ο τάφος του. Το "Έφυγε πλήρως ενήμερος"είναι γραμμένο πάνω στην ταφόπλακά του. Χαχαχαά, χαχάαα, χα!

Ή αυτή, η ΑΝΑΡΧΙΑ ΣΤΟ ΜΑΝΤΡΙ, με τις ανώτερες σπουδές των προβάτων. Χαχάαα! 

Δεν τον ξέρω τον κύριο Rabbit*, τυχαία τον ανακάλυψα από μια ανάρτησή του στο fb. Έψαξα την ιστοσελίδα του στο φέις και έμεινα κάπως άναυδος, όταν διάβασα πως έχει 48.000 ακόλουθους. "Δυνητικά" θα μπορούσε να είναι βουλευτής (στις τελευταίες εκλογές η πρώτη πεντάδα βουλευτών της ΝΔ ήταν από 90 έως 50 χιλιάδες ακόλουθοι ψήφοι). Με "λίγη τύχη" ακόμα και υπουργός.

Έχει πλάκα ο κύριος Rabbit, ειναι διασκεδαστικός. Αν και παιδιαριώδεις από σκιτσογραφικής απόψεως, οι γελοιογραφίες του φτουράνε και βγάζουν αβίαστο γέλιο. Είναι ξεχωριστές.

Όχι, βεβαίως, όλες. Μερικές μου κλωτσάνε άσχημα, είναι εντελώς άσπρο μαύρο. Καλό άντρωπο, κακό άντρωπο. Νύχτα ή μέρα. Δικός μας ή εχθρός. Εντελώς των άκρων. Όπως αυτή με τους καλούς Εβραίους, τους υπέροχους πυραύλους εδάφους που ρίχνουν στους κακούς Παλαιστίνιους στο "μαντρί".

Ή αυτές της σειράς ΑΝΑΡΧΙΑ ΣΤΙΣ ΧΑΜΗΛΕΣ ΠΤΗΣΕΙΣ

Παλαιοκομμουνιστικής αντίληψης προσέγγιση. Woke. Γελοιογραφικής, ωστόσο. Πάντα οι πολιτικοί γελοιογράφοι ήσαν εμπαθείς και μονόπαντοι, μαύρο ή άσπρο. Διπολικοί.  Όπου οι "δικοί μας" καθαγιάζονται και οι πολιτικοί αντίπαλοι λοιδορούνται, απαξιώνονται κι εξευτελίζονται. Ο Θέμος Άννινος, ο Φώκος Δημητριάδης, ο Μποστ και ο Ζερβός είναι μερικοί. 

Όλοι, σχεδόν, οι πολιτικοί γελοιογράφοι από καταβολής των ελληνικών εφημερίδων (αν εξαιρέσει κανείς τους ΚΥΡ  και Δερμεντζόγλου και κάνα δυο ακόμα που ίσως μου διαφεύγουν, αυτή τη στιγμή) σ΄αυτό το δίπολο λειτουργούν και εμπνέονται. 

Γελοιογραφίες είναι, όχι φιλοσοφικά δοκίμια, θα μου πείτε. Ούτε, φυσικά,  το Χρονικόν του Μορέως. Και δεν έχω παρά να συμφωνήσω μαζί σας. Σουρ!

Οπότε, ας μείνουμε στο καλό.

Στο γελαστικό του πράγματος.

Στο γέλιο αυτό καθαυτό.

Ε, απ΄αυτής της απόψεως ο κύριος Rabbit τα πάει μια χαρά με το γέλιο. Είναι ένας κατ΄εξοχήν γελαστικός γελοιογράφος.

Και μπράβο του πολλά!

*Ο The Rabbit γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, έζησε αρκετά χρόνια στην Ολλανδία, ενώ το τελευταίο διάστημα μένει μόνιμα στην Αθήνα όπου και εργάζεται. Αυτοδίδακτος γελοιογράφος. Είναι ο τύπος που έχει πάρει από κοντά την Καρυάτιδα, στην παρακάτω ασπρόμαυρη φωτό. Συμπαθής φιγούρα ανθρώπου. Κάπως κόμικς.