Μια άλλη φορά, κι έναν άλλο καιρό ήτανε... κάπως ζορισμένο το... βασιλόπουλο (εγώ δηλαδή). Ούτε χαμένοι κι αλύτρωτοι τόποι το περίμεναν, ούτε βασιλοπούλες που τρελαίνονταν να τον δουν, ούτε δράκοι λιποθυμούντες στη θέα του και μόνο. Ούτε τίποτα! Νηστεία! Στέγνα. Το τελευταίο κέρμα του το είχε ξοδέψει στον τηλεφωνικό θάλαμο για κείνην την "ζητούνται"αγγελία, στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.
"Οπότε τι να κάνω", λέει το βασιλόπουλο (εγώ δηλαδή), "δρόμο παίρνω, δρόμο αφήνω και φτάνω... άκρα γης.
Στην Ομόνοια!"
Και κλάπατις κλάπατις φτάνει στην Καποδιστρίου, που έλεγε το απόκομμα από την αγγελία.
Ανεβαίνει, ένα ένα, και τα σκαλιά μέχρι τον τρίτο όροφο (το ασανσέρ ήταν χαλασμένο από... τριετίας), φτάνει μπροστά στην πόρτα με την μεταλλική πινακιδούλα με τα bold SVEDISH SEX SERVICE μαύρα γράμματα, χτυπάει το κουδούνι και του ανοίγει μια χοντρή (ω, συγνώμη, για το λεκτικό μου ατόπημα: ευμεγέθης νεαρά που σίγουρα έπιανε πάνω από ενάμισι κάθισμα στο λεωφορείο, ήθελα να πω).
-Τι θες, του (μου) λέει με ξυνισμένο ύφος.
-Τι να θέλω; Την ευχή σου μόνο. Με κοίταξε λες μέσα από ματογυάλι πειρατή της δεκάρας. Για την αγγελία του διαφημιστή ήρθα.
-Αααα...ααα! Πέρασε, του (μου) κάνει. Και λίγα τα λόγια σου, φρικιό!
Την ακολούθησα. Πριν φτάσουμε στο γραφείο του μεγάλου αφεντικού πήρα μια πρώτη γεύση από τα εκθέματα στις βιτρίνες και τους ξύλινους πάγκους, το υλικό που εμέλλετο να διαφημίσω: φαλλοί από καουτσούκ κάθε μεγέθους, δονητές χρυσαφιών και άλλων αποχρώσεων, πλαστικές ερωμένες, κεφάλια με στόμα καπότα, χειροπέδες, τσόντες περιοδικά, τάχα υπερμεγεθυντές ισχνών πεών, κοινά μαστίγια του ιπποδρόμου (σε ειδική συσκευασία για αφέντρες), σκοτεινών υποθέσεων βίντεο, γυαλιά που φορώντας τα υποτίθεται πως έβλεπες γυμνή κάθε γυναίκα γύρω σου. Ζαλίστηκα. Σοκαρίστηκα κάπως, ήταν η πρώτη φορά που έμπαινα σε πορνομάγαζο (όχι, όμως, και η τελευταία).
Βρεθήκαμε και με τον κύριο ΤΑΚΗ (το μεγάλο αφεντικό), τα βρήκαμε, ανέλαβα καθήκοντα την ίδια κιόλας μέρα.
Τα δίπτυχα καρτουλίνια με τις ερωτικές γελοιογραφίες που βλέπετε στις φωτό που εικονογραφούν το αρθράκι μου τούτο ήσαν μια από τις ιδέες που πούλησα στον κύριο ΤΑΚΗ. Κούτσικα σε διαστάσεις (4,5 πόντους πλάτος, 6,5 το ύψος τους). Χαριτωμένα, απρόβλεπτα. Συνόδευαν κάθε "μας" πώληση, κάθε ντελίβερι αποστολή.Στο εξώφυλλό τους είχαν από μια "σεξουλιάρικη" γελοιογραφία (από αυτές που δημοσίευαν τα αμερικανικά περιοδικά του είδους). Κι όταν τ΄άνοιγες (τα καρτουλίνια), εκεί στην τρίτη σελιδούλα τους διάβαζες αυτή την ευχή: Δώρο με πολύ αγάπη και ηδονή από την SWEDISH SEX SERVICE.
Κι έτσι ζήσανε αυτοί (οι πελάτες της SWEDISH SEX SERVICE) κάπως πιο καλά (ευγενέστερα), κι εμείς καλύτερα (δεν μας κόβαν πια το τηλέφωνο).
Εδώ μας τελείωσε το παραμύθι, αυτό ήταν όλο κι όλο!
Κλάπατις, κλάπατις, κλάπατις..!
Η μέσα πλευρά των καρτουλινίων, όπου και η ανορθόγραφη ευχή. Πρώτο πλάνο τα γυαλιά μου για την πρεσβυωπία (μέρος τους).
Μπουρζουά ζευγάρι κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, στη φάση που ανοίγουν τα κουτιά με τα δώρα: Η κυρία του κυρίου με ένα δονητή εξτρα σουπερ λαρτζ λέει στον σύζυγο: Είναι από τους Παπαδόπουλους... λίγο ασυνήθιστο για δώρο, αλλά οπωσδήποτε πρακτικό! Συμφωνείς;
Καρτουλίνι δυο και τρια: Βοσκός πιάνει στα πράσα τον ποιμενικό του. Ενώ η αγελάδα στην κόκκινη κούπα δείχνει να συμμετέχει (εμφανώς έκπληκτη) στα δρώμενα με τον ξαπλωμένο "άντρακλα" που περιμένει να γίνει ένας BlackMan...
Γραία Αμερικανίς με κροκί φόρεμα κι ενώ κρατά ως τρόπαιο "δικέφαλο" φαλλό από καουτσούκ, λέει στη φίλη της την Ντόροθι: Τι λες, το αγοράζουμε μισό μισό;
Δεν θα το πιστέψετε αλλά ναι, το χριστουγεννιάτικο δέντρο με τα πουτσοστολίδια είναι Μορίς Σινέ (Sine) (βλέπε ΧΑΡΑΚΙΡΙ).