Από τα "κόμικς" της Φαιστού...      

... στον εικονογραφημένο      

  Καραγκιόζη του Σπαθάρη.

      (μέρος πρώτο)

Αυτός ήταν ο τίτλος ενός πολυσέλιδου, "πολυτελούς" λευκώματος βιβλίου μου που τυπώθηκε μεν (με πολύ χαρά, κέφι κι ενθουσιαμό, η αλήθεια),  αλλά, ωιμέ, δεν πήρε ποτέ την άγουσα για το βιβλιοδετείο, δεν είδε ποτέ το φως της μέρας κάποιου βιβλιοπωλείου. "Δεν ήταν γραφτό του! Κι ας είχε τόσα γραφτά μέσα του!", κατά πως είπε και η γιαγιά Πλατή. Γιατί; Επειδή "κίνησε Γη και Ουρανό" ένας ζηλωτής καθηγητής Θεολογίας. Περισσότερα εν καιρώ (σας το έχω υποσχεθεί άλλωστε).

ΑΠΟ ΤΑ "ΚΟΜΙΚΣ" ΤΗΣ ΦΑΙΣΤΟΥ ΣΤΟΝ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ΤΟΥ ΣΠΑΘΑΡΗ (ΚΙ ΕΝΤΕΥΘΕΝ*). 

Ο τίτλος του προαναφερόμενου βιβλίου που (ενώ είχε τυπωθεί) έμελλε να μην εκδοθεί και να μην διαβαστεί ποτέ.

Ποια ήταν η θεματική αυτού του βιβλίου μου;

Η ιστορία των κόμικς εν γένει, η ιστορία των ελληνικών κόμικς ειδικότερα. Ένα μικρό έργο ζωής (το δούλευα συστηματικά για τουλάχιστον τρία χρόνια). Και ψάχνοντας στα ίδια τα χάρτινα σώματα των εφημερίδων και περιοδικών στην ίδια την Βιβλιοθήκη (μ΄ό,τι κι αν σήμαινε πρακτικά αυτό**) και όχι σε ψηφιοποιημένα αρχεία από το σπίτι μου, το λαπτοπάκι και το εσπρεσσάκι μου.

Είχε, συνολικά, πέντε κεφάλαια και 640 σελίδες. Στο πρώτο κεφάλαιο η προϊστορία των κόμικς. Στο δεύτερο κεφάλαιο επικέντρωνα στις θρησκευτικές εικονογραφήσεις, όπου και τα πρώτα "μπαλούνς", οι πρώτες ιστορίες με εικόνες (βίοι αγίων κ.τ.λ.). Στο τρίτο ανέτρεχα τον ελληνικό σατυρικό Τύπο εποχής Θέμου Άνινου. Στο τέταρτο έπιανα από το μεσοπόλεμο μέχρι και τέλη β εμφυλίου πολέμου. Στο πέμπτο (και τελευταίο) κεφάλαιο κατέγραφα δεκαετία του 50, του 60 και του 70.

Σε κάθε κεφάλαιο υπήρχε μια τρισέλιδη-πεντασέλιδη εισαγωγή-ανάπτυξη του θέματος. Κι ακολουθούσαν σελίδες επί σελίδων με οπτικές μαρτυρίες (κόμικς διάφορα, φωτογραφίες) και οι σχετικές λεζάντες. Στο τέλος του λευκώματος υπήρχε ένα idex κι ένα κατεβατό με τα στοιχεία της βιβλιογραφίας.

Ήμουν 26-27 χρονών όταν το έγραψα. Και αισιόδοξος (περαν του... επιτρεπτού). Σχεδόν βλαξ!

ΑΠΟ ΤΑ "ΚΟΜΙΚΣ" ΤΗΣ ΦΑΙΣΤΟΥ ΣΤΟΝ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ΤΟΥ ΣΠΑΘΑΡΗ.

Αυτός, όμως, ήταν και ο τίτλος ενός τρισέλιδου δημοσιεύματος στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, το πιο ΤΟΡ1 εβδομαδιαίο περιοδικό, εκεί στα 1978.

Και ήταν το δημοσίευμα αυτό το αποχαιρετιστήριο μου με το περιοδικό, αλλά και με τον SNOOPY, μα και με κάποιους ανθρώπους που αγάπησα εκεί στη Λέκκα. Οι μέρες μου στο Συγκρότημα Λαμπράκη είχαν φτάσει στο τέλος τους (η αλήθεια είναι πως δεν... δάκρυσα ποτέ γι αυτόν τον αποχαιρετισμό, μ΄όλες τις οικονομικές κατακέφαλες που με περίμεναν δίκην σασπένς). 

Τη σελιδοποίηση του τρισέλιδου αυτού αφιερώματος την έκανα ο ίδιος, με το νου, τα μάτια και τα χεράκια μου και το βέβαιον είναι ότι ξένισε πολλούς("προοδευτικούς" και άλλους). Μετά τις... σοκαριστικές ολόμαυρες σελίδες με τα αρνητικά άσπρα γράμματα (σε κάποιες άλλες, προηγούμενες σελιδοποιήσεις μου), αυτό με τα ροζ φόντα μέχρι το ξάκρισμα της σελίδας έμοιαζε να ξεπερνάει τα όρια, σοκάριζε, αλλά διέκριναν, ίσως, τη γοητεία του εγχειρήματος, μου το επέτρεψαν. Και δημοσιεύθηκε όπως ακριβώς το είχα σελιδοποιήσει. Το σελιδοποιητικό πείραμά μου είχε πετύχει απόλυτα και στην πράξη: όποιος αγόρασε, τότε, το νέο τεύχος του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ, είδε να ξεχωρίζουν από το πλάι του περιοδικού κάτι ροζ σελίδες (όπως μια μύγα μέσα στο γάλα) και μη... αντέχοντας τον πειρασμό άνοιξε προς τα εκεί το περιοδικό. Κι έτσι αρκετοί "αδιάφοροι" προς το θέμα (τα ελληνικά κόμικς δηλαδή), βρέθηκαν να διαβάζουν με ενδιαφέρον (ίσως) την ιστορία τους. Σουρ!
Τι έγραφα σ΄αυτό το 3σέλιδο; Συνοπτικά την ιστορία των κόμικς εν γένει, των ημεδαπών κόμικς αναλυτικότερα. Ότι δηλαδή στο βιβλίο-λεύκωμα που σας προανάφερα. Κι ό,τι έγραφα (πάνω-κάτω) σε κείνο το 13σέλιδο αφιέρωμα του περιοδικού ΔΙΑΒΑΖΩ, μαζί με κάτι άλλα "ψιλά" που μου προέκυψαν καθ΄οδόν της έρευνας μου για τα ελληνικά κόμικς. 

Όπως για παράδειγμα τη νέα εκδοχή του ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ σε μορφή έγχρωμου κόμικς. Ή ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ του Ευγένιου Σπαθάρη σε στριπ της ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗΣ και (αργότερα) σε τεύχη με αυτοτελείς ιστορίες, ενός περιοδικού κόμικς που πουλιόταν στα περίπτερα.'Η η ΓΕΝΟΒΕΦΑ και το ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ του ΚΥΡ. Ή το graphic novel Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ του μοναχού Ιωάννου Βράνου που κυκλοφόρησε στη Θεσσαλονίκη το 1975.

Ή...

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

* Αυτό το "εντεύθεν" μπήκε εμβόλιμα, προκειμένου να συμπεριλάβω και τα όποια κόμικς της δεκαετίας του '70.

** Που σήμαινε απέραντη δυσκολία στην πρόσβαση των Αρχείων, διαστροφική, σαδιστική αγένεια από μέρους των (παντός φύλου) βιβλιοθηκάριων που κοιμούνταν μακάρια στα γραφεία τους, ένα φωτοτυπικό μηχάνημα που μονίμως ήταν "χαλασμένο" και λειτουργούσε μόνο όταν έδινες "κάτι" (σε χαρτονόμισμα, εννοείται), βαριοί κι ασήκωτοι τόμοι εφημερίδων διαστάσεων ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ που δεν κουμαντάρονταν με τίποτα πάνω στο φωτοτυπικό, κ.τλ. κ.τλ. Στη Βιβλιοθήκη της Παλιάς Βουλής όλα αυτά, εκεί πίσω από τον έφιππο ανδριάντα του Κολοκοτρώνη, στη Σταδίου. Μεταξύ 1976 και 1978.