Embedded Files
...περιπέτειες Ταρζάν!
...περιπέτειες Ταρζάν!
Κάποιες στιγμές, όταν ήμουν παιδί ακόμα, είχα την αίσθηση πως τα ποδαράκια μου δεν πατούσαν πάνω στη Γη, λες και περπατούσα με βήμα ταχύ πατώντας στον αέρα, είκοσι με τριάντα πόντους υπεριπτάμενος του πεζοδρομίου. Και με την αγαστή συνοδεία ενός τικ-τακ να σφυροκοπά τους ρυθμούς της καρδιάς μου.
Πότε όλα αυτά;
Σε πολύ ειδικές περιπτώσεις εννοείται.
Όταν λόχου χάρη μου ζήτησε η Βαγγελία να την φιλήσω (13 εκείνη, 12 εγώ).
Ή όταν (μια στις τόσες) που είχα τις τρισίμισι δραχμές για κείνο το φοβερό σουβλάκι με τη σάλτσα κιμά του κυρ Μίμη, που το φάγωμά του ήταν σωστή ιεροτελεστία των Ίνκας.
Μα και κάθε φορά που έπιανα στα χέρια μου το καινούργιο τεύχος ΖΟΥΓΚΛΑ /ΟΙ ΓΝΗΣΙΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ / ΤΑΡΖΑΝ.
Συνολικά 27 φορές χτυποκάρδισα μ΄αυτό το μαγικό περιοδικό. Όσα δηλαδή και τα τεύχη του που κυκλοφόρησαν.
Κι ας μην ήταν καθόλου γνήσιες οι περιπέτειες του Ταρζάν.
Κι ας ήταν τα διαβάσματά του ένα πρόχειρο αναμάσημα του ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ.
Όλα του τα λεφτά ήταν αυτή η ενιαία, φαντασμαγορική εικόνα ζουγκλοπεριπέτειας που απλωνόταν απ΄άκρη σ΄άκρη του οπισθόφυλλού και εξώφυλλου του.
Αυτή (όλη κι όλη) η μια αυτή εικόνα. Είχε τα προσόντα.
Κι ας μην ήταν κόμικς!
Θα μπορούσε, κάλλιστα, και να είναι.
Η αίσθηση, πάντως, που άφηνε πάνω μου (μας;) ήταν... κόμικς μεγατόνων.
Σας φαίνεται, ίσως, περίεργο, σχεδόν απίστευτος αυτός μου μου ο αφορισμός.
Δεν πειράζει, κρατείστε τις... πεποιθήσεις σας.
Κι εγώ τις δικές μου.
Έτσι κι αλλιώς δεν είναι πουθενά γραμμένο πως πρέπει καλά και ντε να έχουμε σύμφωνες, ταυτόσημες απόψεις.
Τι είμαστε;
Πολιτική ορθότητα;
Εμ!
Ένα προσόν αυτού του περιοδικού ήταν, ασφαλώς, το μεγάλο, χορταστικό μέγεθός του (είχε ακριβώς το διπλάσιο από τις διαστάσεις 12,5 Χ 17,5 cm του ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ, ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ, ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ και των άλλων παιδικών εντύπων του είδους).
Αλλά το κύριο, μακράν το σπουδαιότερο προσόν του ήταν αυτή η ενιαία εξωτερική εικόνα του περιοδικού ΖΟΥΓΚΛΑ /ΟΙ ΓΝΗΣΙΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ / ΤΑΡΖΑΝ, άμα το άνοιγες, διαπίστωνες ότι το εξώφυλλο, συνεχίζεται στο οπισθόφυλλο. Όταν ο κάτοχος (του τεύχους) αποσπούσε το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο από το κύριο σώμα του περιοδικού, μπορούσε να έχει στη διάθεση του ένα πολύ όμορφο αφισάκι διαστάσεων 35 Χ 25 cm., ένα πραγματικό διαμαντάκι για τον τοίχο του. Ήταν, ίσως, το πρώτο στα εκδοτικά χρονικά του πλανήτη μας Wrap Cover, μια καινοτομία!
Οι εκδότες του, βεβαίως, αλλού απέβλεπαν: Στην μερική καταστροφή του τεύχους, έτσι ώστε να μην μπορεί να ανακυκλωθεί στα παλαιοβιβλιοπωλεία που τότε έκαναν χρυσές δουλειές πουλώντας τα παλαιά, τα μεταχειρισμένα τευχάκια (στο ένα τρίτο της ονομαστικής τιμής τους), επαναγοράζοντας τα στη συνέχεια (μισοτιμής) και ξαναπουλώντας τα εσαεί στον αιώνα τον άπαντα.
Στις 27 Ιουλίου 1963 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ανεμοδουρά-Γεωργιάδη το περιοδικό ΖΟΥΓΚΛΑ /ΟΙ ΓΝΗΣΙΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ / ΤΑΡΖΑΝ.Έχει διαστάσεις 17,5 Χ 25,5 και 20 ολόκληρες σελίδες (άλλες εικονογραφημένες, κι άλλες όχι). Τις ιστορίες γράφει ο Νίκος Ρούτσος, ο συγγραφέας του θρυλικού ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ, ενώ τα εξώφυλλα και τις μέσα σελίδες εικονογραφεί ο Byron (ο Βύρων Απτόσογλου), ο εικονογράφος του επίσης θρυλικού ΜΙΚΡΟΥ ΗΡΩΑ. Τίτλος του πρώτου τεύχους ΤΟ ΒΑΡΑΘΡΟ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΔΑΙΜΟΝΑ.
Και το τεύχος 24: Η ΖΟΥΓΚΛΑ ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΖΕΤΑΙ και μαζί μ΄αυτό καταποντίζεται και το περιοδικό που κυκλοφοριακά μάλλον τα πάει εντελώς χάλια, μετά από τρεις βδομάδες (τρια ακόμα τεύχη) θα σταματήσει να εκδίδεται.
Τανκς καταμεσής της ζούγκλας, γυάλινα είδωλα ύποπτων θεών, ιός δολοφονικής τρέλας, σίριαλ κίλερ ιθαγενείς με μπλε μαλλιά, φιδάνθρωποι με χούγια περίεργα! Απ' όλα έχει ο μπαξές των Ρούτσου-Απτόσογλου!
Κι εδώ, όπως και στο ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ, έχουμε δυο Ταρζάν. Έναν Αμερικανό κι έναν "δικό μας",Έλληνα. Δεν λέγεται ΓΚΑΟΥΡ, αλλά ΖΑΝΤΟΒ (είναι ο μελαχρινός, με το ριγέ μπλε-άσπρο μαγιουδάκι, που προσπαθεί, παντί τρόπω, να βγάλει το μάτι του ξανθού Ταρζάν).
Το εξώφυλλο του πέμπτου τεύχους θα γίνει εξώφυλλο κι ενός δικού μου (πολυσέλιδου) βιβλίου, που με τον ατμοσφαιρικό τίτλο ΜΙΑ ΑΒΕΝΙΟΥ ΙΠΠΟΠΟΤΑΜ ΝΤΕ ΛΑ ΓΚΡΕΤΣΙΑ κυκλοφόρησε μια μέρα των ημερών του 1983. Είχε 374 σελίδες και ήταν μια ζουγκλοανθολογία. Στις σελίδες του ανθολογούνται κείμενα 9 Ελλήνων περιωπής ζουγκλογράφων: Γεωργίου Ασπρέα, Ηλία Μπακόπουλου, Γιώργου Τσουκαλά, Νίκου Ρούτσου, Γιώργου Μαρμαρίδη κ.ά..
Κι ένα χαρακτηριστικό δισέλιδο από κάποια περιπέτεια ΖΟΥΓΚΛΑ /ΟΙ ΓΝΗΣΙΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ / ΤΑΡΖΑΝ.Οι "καρφίτσες", που το συγκρατούν (το δισέλιδο) με το υπόλοιπο σώμα του, σκουριασμένες για τα καλά, το χαρτί έχει πάρει αυτό το χλωμό καφετί της παλιούρας, μοιάζει με διχρωμία (του καφέ και του γκρι).
Και ο απόηχος του περιοδικού ΖΟΥΓΚΛΑ / ΟΙ ΓΝΗΣΙΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ / ΤΑΡΖΑΝ στα Pop Rock μουσικά μας πράγματα, σ΄ένα εξώφυλλο δίσκου που δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητος (1971).
Page updated
Google Sites
Report abuse