4 τεύχη ΤΑΜ-ΤΑΜ – 4 διαφορετικοί σκιτσογράφοι…

(με την ίδια, όμως, σεναριογράφο

Η Ζωή Σκιαδαρέση: Η μια από τις δυο γυναίκες του ΤΑΜ-ΤΑΜ team. Η όμορφη. Διάσημη ζωγράφος στα κατοπινά χρόνια.

Αυτή σκιτσογράφησε (μεταξύ των άλλων) τον ΑΝΘΡΩΠΟ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΩΠΟ (σε σενάριο-κείμενα της Σοφίας Μαυροειδή Παπαδάκη).

Η γραμμή της θυμίζει περισσότερο εικονογράφηση παιδικού βιβλίου ή εξώφυλλο περιοδικού εποχής παρά “αντρικό” pulp κόμικς. Είναι το βλέμμα που βλέπει τη δράση από μέσα προς τα έξω, όχι το αντίστροφο — και για αυτό έχει πάντα μια λεπτή, σχεδόν τρυφερή απόσταση από τη βία ή το πάθος που περιγράφει.

Ο Βύρων Απτόσογλου: Ο θρυλικός Byron, αυτός που εικονογράφησε σχεδόν όλα τα τεύχη του «Μικρού Ήρωα».

 Ήταν 27 χρονών όταν ανέλαβε να εικονογραφήσει το πρώτο εκείνο τεύχος του ΤΑΜ-ΤΑΜ με τίτλο Ο ΤΑΡΖΑΝ ΣΤΗΝ ΧΑΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ (σε σενάριο-κείμενα της Σοφίας Μαυροειδή Παπαδάκη).

Σ΄αυτά τα χρόνια, είναι περισσότερο ζωγράφος και λιγότερο σχεδιαστής.

Η γραμμή του έχει ένταση, όγκο, εκφραστικότητα. Οι μυς, οι κινήσεις, τα πρόσωπα που σχεδιάζει— όλα φέρουν μια θεατρική υπερβολή, σαν να προορίζονταν για τη μεγάλη οθόνη. Οι μορφές του μοιάζουν να βγαίνουν από την pulp παράδοση των αμερικανικών εξώφυλλων (που προφανώς δεν αγνοεί καθόλου την ύπαρξή τους) .

Ο Απτόσογλου χρησιμοποιεί πολύ δυνατό κοντράστ (πυκνό μαύρο–λευκό), με σκιάσεις που θυμίζουν χαρακτικό σε λινόλεουμ (λινογραφία).
Το σκίτσο του είναι  “επιθετικό”, ζωντανό, αλλά και λιγότερο πειθαρχημένο — ένα ιδίωμα ανάμεσα στο ακαδημαϊκό σχέδιο και στα κόμικς δρόμου.

Ο Βύρων Απτόσογλου: Ο θρυλικός Byron, αυτός που εικονογράφησε σχεδόν όλα τα τεύχη του «Μικρού Ήρωα».

 Ήταν 27 χρονών όταν ανέλαβε να εικονογραφήσει το πρώτο εκείνο τεύχος του ΤΑΜ-ΤΑΜ με τίτλο Ο ΤΑΡΖΑΝ ΣΤΗΝ ΧΑΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ (σε σενάριο-κείμενα της Σοφίας Μαυροειδή Παπαδάκη).

Σ΄αυτά τα χρόνια, είναι περισσότερο ζωγράφος και λιγότερο σχεδιαστής.

Η γραμμή του έχει ένταση, όγκο, εκφραστικότητα. Οι μυς, οι κινήσεις, τα πρόσωπα που σχεδιάζει— όλα φέρουν μια θεατρική υπερβολή, σαν να προορίζονταν για τη μεγάλη οθόνη. Οι μορφές του μοιάζουν να βγαίνουν από την pulp παράδοση των αμερικανικών εξώφυλλων (που προφανώς δεν αγνοεί καθόλου την ύπαρξή τους) .

Ο Απτόσογλου χρησιμοποιεί πολύ δυνατό κοντράστ (πυκνό μαύρο–λευκό), με σκιάσεις που θυμίζουν χαρακτικό σε λινόλεουμ (λινογραφία).
Το σκίτσο του είναι  “επιθετικό”, ζωντανό, αλλά και λιγότερο πειθαρχημένο — ένα ιδίωμα ανάμεσα στο ακαδημαϊκό σχέδιο και στα κόμικς δρόμου.